In de Utrechtse binnenstad, langs de grachten, vind je ongeveer 330 (volgens Wikipedia) gebeeldhouwde lantaarnconsoles. Deze zijn vanaf 1953, met de restauratie van de werven, werfkelders en grachten aangebracht.
Ze zijn gemaakt van hardsteen, en beelden een veelheid van onderwerpen uit, gebaseerd op bijvoorbeeld de stadgeschiedenis, mythologie, of een verwijzing naar het pand of de plek. Mooi en sfeer verhogend, maar lang niet voor alle stadsbewoners bekend. Eigenlijk zie je ze het beste als je met de kano of waterfiets door de grachten vaart.
Ik er een aantal op de foto gezet, de keuze is vrij willekeurig (de info komt van Wikipedia, daar staat een uitgebreid overzicht).
1959, Heul-Heul, verwijzing naar jonge boerengeliefden die op zondag met sjees over elke Utrechtse brug reden waarbij deze uitdrukking werd gebruikt en ze elkaar kusten; wegens het onstichtelijke karakter werd het gebruik verboden. Kees Groeneveld. Oudegracht 290
1962, De Engelenzang (verwijzing naar het hoekhuis op nummer 24A) Giuseppe Roverso, ontwerp Jo Esenkbrink, of vervaardigd door Kees Groeneveld. Nieuwegracht 38
1969 of eerder, Apollo en Daphne, Kees van der Woude, ontwerp Jeanot Bürgi. Nieuwegracht 32
1969, Medische faculteit, Kees van der Woude, ontwerp Jeanot Bürgi. Nieuwegracht 10
1990 of later, De wethouder monumentenzorg (Jaap H. Zwart), Theo van de Vathorst. Oudegracht 215-217
Incidenteel komt er nog een nieuw werk bij. Een van de meest recente consoles (2015) is gemaakt door Cissy van der Wel. Maria van Pallaes. Nieuwegracht 205.
Meer hierover: cissyvanderwel.nl/over-mijn-werk/relief-voor-maria-van-pallaes/
Een traditie om voort te zetten?
Als Utrechtse Steenbeeldhouwers (DUS) hebben we al jaren de wens om deze traditie van lantaarnconsoles door te zetten. Aan de stationskant van het centrum is de singel teruggebracht. Hoe mooi zou het zijn om dit gebied te verfraaien met een aantal hedendaagse consoles of gevelstenen.
